Yaşamın güzelliklerini alınmadan, kırılmadan yaşamak istiyorum ben. Herşeyi sil baştan yaşayabilmek. Cahit Sıtkı "Yaş 35 yolun yarısı" demiş ya yolun yarısına gelmeden yılların bana kattığı bu çizgiler geçsin istiyorum. Güven parçalarım zor birleşiyor. Bir şarkıda geçtiği gibi "o eski halimden eser yok şimdi..."
İnsanları sevmekten vazgeçemesem de korkuyorum kalbimin kırılmasından. Belki biraz fazla hassasım, alınganım. Böyle olmayı istemedim ki ben hiç bir zaman. Kırdılar, incittiler gönlümü. Taşıyamadığı yaraları var. Artık sırçalaşmış bir tabaka kalbim. Dokunsan ağlayacak, dokunsan bin bir parça olacak göğüs kafesimin içinde. Belki sevgiyle uzatılan elleri bile tutmaya halim kalmamış. Sevdiklerimin tek sözü, tek iması yetiyor canımın acımasına. Arkasından düşmüş bir surat, içli bir ses tonu düşüyor yollara. İnsanlara belki saçma, belki tuhaf, belki gereksiz gelen sürüyle alınganlığım var benim. İstiyorum ki kaybolsunlar, istiyorum ki yok olsunlar. Ama elimde değil olmuyorlar. İnsanların değer yargıları, beklentileri, davranışları benimkiyle aynı değil. Küçük şeylere takılırım ben anlaşılmaz benim için ne denli büyük olduğu.
Anlamazsın. Sen önemsemezsin ağzından çıkar, ben önemserim, gözüm dolar. Yılların verdiği yorgunluk çetelesine bir çentik de sen atarsın, üstünü çizersin. "Amma da alıngansın" dersin. Ama değilim öyle değilim. Önemsediğim şeyler farklı hepsi bu. Küçük şeylere takar, küçük şeylerle mutlu olurum. Kırmak ne denli kolaysa beni mutlu etmek de kolaydır. O kadar basitimdir aslında. 2 2 daha 4 eder gibi... Anlam veremezsin. Farkına varmazsın beni azar azar kırıp bitirdiğinin. Söylemem, farkına varılsın isterim. Yüzüm düşer, sesim burulur, gözlerim göle dönmeye amade bekler. Farkına varıldığında çok geç olmuştur benim için. Atı alan çoktan Üsküdar'ı geçmiştir. Özür dilersin, alırsın gönlümü. Affedişim bile basit gelir sana. Ama kırılmışımdır. Zamanı geri alamaz, çeteleye bir çentik daha atarsın. Eyvallah der. Kaparım gözümü. Çünkü sevilensindir. Kıyamam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder