9 Aralık 2011 Cuma

Huzurun Rengi Gri...


Gerginlik doruklara yaklaştığında hislerin ele geçiriverir seni, o anda seni üzecek birşey olmasa da birşey olacağını hissedersin; ama emin de olamazsın. Kendini yiyip bitirsin. Sebepsiz mutsuzluğun adıdır bu. İçin rahat değil, dokunsalar ağlayacak gibisindir, kimseye tahammül edemez, sorularına cevap vermek istemezsin. Her zaman olan bir durum değildir bu. Ruh sıkıntısı, iç karartısı der geçersin. Adını koyarsın... Huzursuzluktur adı. Bir yerlerde bilmediğin, öğrenemediğin şeydir, öğrendiğinde çok üzüleceğin düşüncesi beynini yer bitirir... Lakin ortada birşey yoktur. Gereksiz, sebepsiz surat asarsın. Yataktan ters kalkma adı altında kalp çarpıntısı ile uyanmışsındır sabah. Gününün içine edeceği aşikardır. Bu his belirsizlikle bağlıntılıdır. Düşündüğün şeylerin gerçek olup olmadığını bilmezsin. Ruh kemirgenidir, nedensiz baş ağrısına, kalp çarpıntısına, boş boş surat asıp oturmana neden olur. Düşünürsün, düşündükçe için acır ve neden acıdığını bilmezsin...

Hiç yorum yok: