Kimi zaman anlamsız tartışmalarla, kimi zaman ayrılan yollarla ve artan mesafelerle, kimi zaman da bile bile acıta acıta yok olan arkadaşlıklarım var benim. En acısını da yıllarca herşeyimi anlattığım dostumun aslında sandığım insan olmadığını anladığım zaman yaşadım. Bu acı, ne aşk acısına ne de başka bir şeye benziyor. Hayatın gerçekten can yakan bir şey olduğunu tecrübe etmeme neden oldu. İçimden kopup giden parçaların sızısı geçmek bilmiyor olsa da yine anlıyorum ki zaman her şeyin ilacı. İlerde belki buruk bir gülümseme olur suratımda... Yaralar sarılır, yola devam edilir ne edek...
Gülümsemeyle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder